Αμφιθέατρο της Πούλα

Αμφιθέατρο της Πούλα
Είδος	ρωμαϊκό αμφιθέατρο και αρχαιολογική θέση
Γεωγραφικές συντεταγμένες	44°52′23″N 13°51′0″E
Διοικητική υπαγωγή	Πούλα
Χώρα	Κροατία
Έναρξη κατασκευής	27 π.Χ.
Χρήση	θέατρο, χώρος συναυλιών και ice hockey arena
Προστασία	Category:Cultural heritage monuments in Croatia
	Πολυμέσα
	δεδομένα (π)

Συντεταγμένες: 44°52′23″N 13°51′00″E / 44.873°N 13.850°E / 44.873; 13.850

Αρένα είναι το όνομα του αμφιθεάτρου που βρίσκεται στην πόλη Πούλα (Κροατία). Η Αρένα είναι το μόνο ρωμαϊκό αμφιθέατρο που έχει διασωθεί με τέσσερις πλευρικούς πύργους και με τους τρεις ρωμαϊκούς αρχιτεκτονικούς ρυθμούς. Είναι το έκτο μεγαλύτερο ρωμαϊκό αμφιθέατρο και ένα σπάνιο παράδειγμα, ανάμεσα στα 200 ρωμαϊκά αμφιθέατρα που διασώθηκαν, μοναδικών τεχνολογικών επιτευγμάτων. Είναι ακόμα το καλύτερα διατηρημένο μνημείο της Κροατίας.

Περιγραφή

Ο εξωτερικός τοίχος είναι κατασκευασμένος από ασβεστόλιθο. Τα τόξα του ελλειπτικού αμφιθεάτρου έχουν διαστάσεις, 132,45μ. και 105,10 μ. Το μέγιστο ύψος του εξωτερικού τοίχου είναι 29,40 μ. Τα δύο πρώτα επίπεδα έχουν 72 αψίδες, ενώ το τελευταίο έχει 64 ορθογώνια ανοίγματα. Μπορεί να φιλοξενήσει 23.000 θεατές. Η αρένα, το μέρος των αγώνων, έχει διαστάσεις, 67,95μ.x 41,65 μ. Ο χώρος αυτός διαχωριζόταν από το κοινό με μεταλλικές πύλες. Η αρένα είχε συνολικά 15 πύλες. Μια σειρά από υπόγειους διαδρόμους κάτω από την αρένα, χρησιμοποιούνταν για τη μεταφορά των ζώων, των σκηνικών καθώς και των μονομάχων. Καταστήματα και αποθηκευτικοί χώροι βρίσκονταν κάτω από τις θέσεις των θεατών. Καθένας από τους τέσσερις πύργους είχε δύο δεξαμενές με αρωματισμένο νερό που τροφοδοτούσε μια πηγή ή ριχνόταν στους θεατές. Το αμφιθέατρο μπορούσε να καλυφθεί με velarii (μεγάλα πανιά), που προστάτευαν τους θεατές από τον ήλιο και τη βροχή.

Ιστορία

Το αμφιθέατρο χτίστηκε τον 1ο αιώνα από τον αυτοκράτορα Αύγουστο, ενώ στη συνέχεια ανακατασκευάστηκε και επεκτάθηκε από τον αυτοκράτορα Βεσπασιανό (το 79 μ.Χ.). Ολοκληρώθηκε από τον αυτοκράτορα Τίτο το 81 μ.Χ. Το αμφιθέατρο λειτουργούσε έως τον 5ο αιώνα, όταν ο αυτοκράτορας Ονόριος απαγόρευσε τις μονομαχίες. Στο μεσαίωνα το εσωτερικό της αρένας χρησιμοποιούνταν ως βοσκότοπος, για αγώνες των Ιπποτών της Μάλτας αλλά και για εμποροπανηγύρεις. Κατά τη διάρκεια των αιώνων χρησίμευσε και ως λατομείο κάτι που έγινε τελευταία φορά το 1709 για την κατασκευή του καμπαναριού του καθεδρικού ναού. Το 1816 ο Ελβετός αρχιτέκτονας, Πιέτρο Νόμπιλε, ανέλαβε της ανακατασκευή του με εντολή του αυτοκράτορα Φραγκίσκου 1ου της Αυστρίας. Σήμερα χρησιμοποιείται για θεατρικές παραστάσεις αλλά και για το Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του καλοκαιριού.